WISS: Strażak dla Korei
Samochody pożarnicze bielskiej WISS trafiają do kolejnych egzotycznych odbiorców. Tym razem jej konstruktorzy opracowali ciężki samochód ratowniczo-gaśniczy dla strażaków z Korei Południowej. Polski producent od wielu już lat dostarcza swoje wyroby na rynki azjatyckie, niemniej jest to pierwszy pojazd opracowany, zbudowany i dostarczony do tego kraju. Jego podstawę stanowi trzyosiowe podwozie Mercedes-Benz Arocs 3358 (6×4).
Źródłem napędu tego samochodu jest sześciocylindrowy, rzędowy silnik OM 473 spełniający normę Euro 6. Ma on pojemność 15,6 litra i maksymalną moc 578 KM (425 kW), osiąganą przy 1600 obr./min. Maksymalny moment obrotowy to 2800 Nm i dostępny jest już przy 1100 obr./min. Pojazd ma napęd stały na dwie tylne osie w układzie 6×4. Moc przekazywana jest za pośrednictwem szesnastobiegowej (16+2) synchronizowanej skrzyni biegów G 280-16/11.7-0.69 PowerShift 3.
Zawieszenie przedniej i tylnych osi jest mechaniczne. Składa się z parabolicznych resorów piórowych, stabilizatorów i amortyzatorów teleskopowych. Nośność przedniego zawieszenia wynosi 9000 kg, natomiast drugiej i trzeciej osi ze zwolnicami i blokadą mechanizmu różnicowego po 13.400 kg. Pojedyncze koła przednie mają opony Goodyear FUELMAX S o rozmiarze 385/65 R22,5, natomiast bliźniacze każdej z dwóch tylnych osi to ogumienie Goodyear KMAX M o rozmiarze 315/80 R22,5. Podwozie zaopatrzono w dwuobwodowy pneumatyczny układ hamulcowy z hamulcami tarczowymi wszystkich osi. Wyposażony jest on w automatyczny hamulec parkingowy EPB, ABS i układ ASR. Po lewej stronie ramy umieszczono aluminiowy zbiornik paliwa o pojemności 390 l. Zbiornik na AdBlue został również zamontowany z lewej strony i mieści 60 l płynu.
Sterowanie z kabiny
Do przewozu dwuosobowej załogi w układzie (1+1) służy jednomodułowa, dwudrzwiowa, odchylana i klimatyzowana szoferka. To oryginalny Mercedes-Benz typu L ClassicSpace o szerokości 2300 mm. Wyróżnia się atrakcyjnym, agresywnym designem, intensywnym żółtym kolorem. Wejście do niej składa się z dwóch stopni – są antypoślizgowe i mają oświetlenie. Kabina wyposażona jest w ergonomiczne fotele dla kierowcy i dowódcy. Obydwa mają zawieszenie pneumatyczne, zagłówki i wbudowane bezwładnościowe pasy bezpieczeństwa. Dodatkowo fotel kierowcy wyposażono w regulację wysokości, odległości i pochylenia oparcia. Tablica rozdzielcza została tak zaprojektowana, że pozwala na dostarczanie kierowcy niezbędnych informacji podczas jazdy i prowadzonych działań ratowniczych. Pośrodku, pomiędzy fotelami, zamontowano panel z joystickami do sterowania działkami – głównym i zderzakowym.
Na przednim zderzaku umieszczono automatyczne, sterowane elektrycznie działko wodno-pianowe Akron Forestry Style 3462 o wydajności od 1200 l/min. Osiąga ono zasięg rzutu 50 m dla prądu zwartego wody. Jego obrót to 180 st., a w zakresie pionowym regulacja jest możliwa od -35 do +90 st.
Aluminium i kompozyty
Nadwozie pojazdu składa się z trzech modułów: sprzętowego, ze zbiornikami na środki gaśnicze i pompowo-sprzętowego. To konstrukcja hybrydowa, która powstała z wykorzystaniem zaawansowanych technologii łączenia aluminium i materiałów kompozytowych przy zachowaniu dużej sztywności. Szkielet wykonano ze skręcanych profili aluminiowych, natomiast poszycie zewnętrzne z blachy aluminiowej łączonej z nim metodą klejenia, a także przy użyciu nakładek kompozytowych, które są do niej klejone.
Zabudowa ma siedem skrytek sprzętowych, cztery z prawej strony oraz trzy z lewej. Wszystkie górne skrytki zamykane są wodo- i pyłoszczelnymi żaluzjami aluminiowymi. Każda wyposażona jest w mechaniczne układy ryglujące, z możliwością zamknięcia na klucz, jak również wyłączniki krańcowe, włączające oświetlenie skrytek po ich otwarciu oraz służące do kontroli ich zamknięcia. Przednie i ostatnie skrytki po każdej stronie mają odchylane podesty robocze, zapewniające łatwy dostęp do sprzętu umieszczonego na górnych półkach. Poza tym po prawej stronie, w środkowej części zabudowy, przed tylną osią znajduje się dolna skrytka zamykana aluminiową klapą podnoszoną do góry. Wewnętrzne ściany nadwozia wykonano z perforowanej blachy aluminiowej.
Pierwszy i trzeci moduł mają konstrukcję hybrydową. Szkielet obydwu został wykonany ze spawanych profili aluminiowych, a ich zewnętrzne poszycie z blachy aluminiowej i elementów kompozytowych (GRP). Natomiast środkowy moduł przystosowany do przewozu wody i środka pianotwórczego wykonany został z poliestru wzmacnianego włóknem szklanym.
Wszystkiego dużo
W pierwszym module sprzętowym umieszczonym za kabiną znajduje się agregat proszkowy Gloria PLA 250. Przewożone jest w nim 250 kg proszku klasy ABC. Stanowi on ważne uzupełnienie gamy środków gaśniczych, którymi dysponuje pojazd. Jego wyrzut następuje za pomocą azotu przewożonego w butli o pojemności 20 l i ciśnieniu 150 barów. Butla ma reduktor zmniejszający ciśnienie do 16 barów. Podawanie proszku gaśniczego następuje poprzez znajdujące się w skrytce po prawej stronie zwijadło z linią szybkiego natarcia z wężem o długości 30 m DN 32 zakończonym prądownicą pistoletową o wydajności 2,5 kg/s. Po użyciu cała instalacja proszkowa przedmuchiwana jest azotem. Sterowanie układem proszkowym odbywa się z panelu dotykowego zintegrowanego z systemem sterowania znajdującego się w skrytce po prawej stronie.
Na dachu przedniego modułu umieszczono stacjonarne, elektrycznie sterowane z kabiny samochodu za pomocą joysticka główne działko wodno-pianowe FireDos Monitor M4-DC/AMPN8-DC o wydajności od 3000 do 6000 l/min przy ciśnieniu 10 barów. Osiąga ono zasięg rzutu 75 m przy 3000 l/min lub 90 m przy 6000 l/min dla prądu zwartego wody. Jego obrót poziomy to 340 st., w zakresie pionowym od -10 do +90 st. Krawędzie zabezpieczające dach wszystkich trzech modułów stanowią burty będące przedłużeniem bocznych ścian nadwozia.
Moduł środkowy to zbiornik na środki gaśnicze. Mieści 9000 l wody. W jego wnętrzu zintegrowano też zbiornik na środek pianotwórczy, który pozwala na przewiezienie 1200 l. Obydwa zostały wykonane z poliestru wzmacnianego włóknem szklanym (GRP) i są zaopatrzone w układ wewnętrznych falochronów, uniemożliwiających swobodne przemieszczanie się przewożonych płynów.
Ponadto wyposażony został w niezbędną armaturę. Układ nasad zbiornika na wodę składa się z dwóch nasad zasilania hydrantowego 65 mm umieszczonych po jednej po obu stronach zbiornika. Z kolei napełnianie środkiem pianotwórczym jest możliwe poprzez nasadę 75 mm, która znajduje się po lewej stronie. Ponadto obydwa zbiorniki posiadają właściwe odpowietrzenia, przelewy i włazy rewizyjne o średnicy 500 mm, co pozwala na ich bezpieczną i prawidłową eksploatację. Cały moduł zamocowany jest do ramy pomocniczej pojazdu za pomocą elementów metalowo-gumowych.
Ostatni, umieszczony w tylnej części nadwozia pożarniczego, to moduł pompowo-sprzętowy. Jego konstrukcja jest taka sama jak pierwszego modułu. Ma on po dwie boczne skrytki, po każdej stronie. Wejście na dach zabudowy pożarniczej umożliwia składana drabinka aluminiowa zamontowana z tyłu, po lewej stronie tylnej ściany nadwozia. Na wysuniętej tylnej belce przewożone są dwa dwukołowe wózki wężowe z nawiniętymi wężami tłocznymi 32 mm. Na pierwszym z nich znajduje się 40 m węży, natomiast na drugim 50 m. Ich zdjęcie następuje po odchyleniu ich na bok i opuszczeniu na ziemię.
Największa od Ruberga
W pojeździe zastosowano jednozakresową autopompę Ruberg E 100. To największa z dotychczas produkowanych pomp tej firmy. Osiąga wydajność 10.000 l/min przy ciśnieniu 10 barów. Jest zabudowana wraz z panelem sterowania w środkowej części zabudowy pożarniczej i napędzana z przystawki odbioru mocy za pośrednictwem wału przegubowego. Sterowanie napędem autopompy jest elektryczne, z panelu sterowniczego umieszczonego w tylnej skrytce po prawej stronie, podobnie jak masztu oświetleniowego. Instalacja gaśnicza ma dwie nasady ssawne 125 mm (po jednej z każdej strony), cztery tłoczne 65 mm (po dwie po lewej i prawej stronie), jedną nasadę 55 mm linii szybkiego natarcia CAFS (lewa strona) i jedną nasadę 55 mm zwykłej linii szybkiego natarcia (prawa strona).
W module sprzętowo-pompowym, u góry, w skrytce po prawej stronie zamontowano zwijadło szybkiego natarcia z napędem elektrycznym, wyposażone w gumowy wąż wysokociśnieniowy o średnicy 25 mm i długości 50 m. Natomiast w skrytce po przeciwległej stronie, w środkowej części, znajduje się zwijadło szybkiego natarcia CAFS z napędem elektrycznym. Nawinięty jest na nim gumowy wąż o średnicy 25 mm i długości 40 m zakończony prądownicą pistoletową. W przypadku awarii zwijadło może być uruchamiane ręcznie. Panel sterowania zwijadłem umieszczony jest po lewej stronie, natomiast sterowania systemem po prawej wraz z panelem sterowania autopompą. Układ wodno-pianowy wyposażony jest w dozownik środka pianotwórczego Ruberg DUAL RFS 300.
Piana na zamówienie
Samochód, zgodnie z oczekiwaniami odbiorcy, został wyposażony w system piany sprężonej Ruberg CAFS 1200. Ma on sterowany elektronicznie dozownik środka pianotwórczego, umożliwiający precyzyjne dozowanie środka pianotwórczego o stężeniu 3%. Sprężone powietrze dostarczane jest z kompresora GHH-RAND o mocy 85 kW i wydajności powierza 12.000 l/min przy ciśnieniu roboczym od 6 do 11 barów.
Za pomocą systemu można wytwarzać tzw. pianę mokrą oraz suchą. Pierwsza z nich osiąga liczbę spienienia do 10, jest najbardziej płynna i zalecana jest do prowadzenia działań w natarciu. Z kolei piana sucha ma liczbę spienienia powyżej 20 i dużą lepkość, przez co doskonale przylega do płaszczyzn pionowych, długo się na nich utrzymując. Parametry pracy systemu piany sprężonej CAFS są programowane i kontrolowane przez użytkownika, a sam układ zapewnia utrzymywanie stałego stężenia dozowanego środka pianotwórczego i sprężonego powietrza. Pianę suchą można podawać na odległość 10 m, a pianę mokrą na 20 m. Pianę sprężoną (tzw. suchą) można podawać nie tylko poprzez linię szybkiego natarcia CAFS, ale także poprzez dwie ostatnie (po jednej z każdej strony) linie tłoczne 65 mm. Z kolei pianę sprężoną, tzw. mokrą, poprzez wcześniej wymienioną linię i nasady oraz główne działko wodno-pianowe. Cały układ systemu piany sprężonej pozwala na jego przepłukanie i odwodnienie po zakończeniu pracy.
Prawidłowe oświetlenie pojazdu podczas działań w porze nocnej zapewnia siedem lamp pola pracy (LED) o mocy 70 W każda (po trzy, umieszczone z każdej strony oraz jedna z tyłu) , wmontowanych w górnej części nadwozia. Układ sygnalizacji świetlnej i akustycznej pojazduuprzywilejowanego składa się z dwóch mini belek zamontowanych na dachu pojazdu, dwóch małych lamp sygnalizacyjnych umieszczonych w atrapie chłodnicy, czterech bocznych lamp znajdujących się w górnej części nad zbiornikami na środki gaśnicze oraz dwóch lamp wmontowanych z tyłu w rogi zabudowy. Z uwagi na obowiązujące w Korei Południowej przepisy wszystkie lampy mają kolor czerwony. Samochód wyposażony został również w pneumatyczny, wysuwany teleskopowo maszt oświetleniowy z czterema reflektorami oświetleniowymi LED o mocy po 40 W każdy.
Paweł Frątczak
Fot. WISS Wawrzaszek